Muzyka, która chwali Pana, towarzyszy nam od zarania chrześcijaństwa. To próba wyrażenia uniesień serc. które kochają Boga. Wiele hymnów i pieśni modlitewnych zawierają kwintesencję prawd wiary, a pomimo tego zachowują swój poetycki urok. Niewątpliwym mistrzem hymnów był święty Tomasz z Akwinu i to jego dzieła w większości śpiewamy podczas Liturgii. Nikt nie może mieć wątpliwości, że ten święty osiągnął maestrię w prostocie dobieranych słów, by pokazać swą miłość i uwielbienie dla Boga. Wiele fragmentów hymnów, stało się osobnymi utworami, bez których nie sposób wyobrazić sobie obrzędów liturgicznych. Najbardziej bodaj znanym jest hymn św. Tomasz „Adoro te devoto”
Adoro te devoto latens Deitas,
Quae sub his figuris vere latitas:
Tibi se cor meum totum subiicit,
Quia te contemplans totum deficitVisus, tactus, gustus in te fallitur,
Sed auditu solo tuto creditur;
Credo quidquid dixit Dei Filius:
Nil hoc verbo Veritatis verius.In cruce latebat sola Deitas,
At hic latet simul et humanitas;
Ambo tamen credens atque confitens,
Peto quod petivit latro paenitens.
Zbliżam się w pokorze i niskości swej
Wielbię Twój majestat, skryty w Hostii tej,
Tobie dziś w ofierze serce daję swe,
O, utwierdzaj w wierze, Jezu, dzieci Twe.Mylą się, o Boże, w Tobie wzrok i smak,
Kto się im poddaje, temu wiary brak,
Ja jedynie wierzyć Twej nauce chcę,
Że w postaci chleba utaiłeś się.Bóstwo swe na krzyżu skryłeś wobec nas,
Tu ukryte z Bóstwem człowieczeństwo wraz,
Lecz w Oboje wierząc, wiem, że dojdę tam,
Gdzieś przygarnął łotra, do Twych niebios bram.
Muzyka Ducha