Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworski urzędnik królowej etiopskiej, Kandaki, zarządzający całym jej skarbcem, i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza. Podejdź i przyłącz się do tego wozu – powiedział Duch do Filipa. Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: Czy rozumiesz, co czytasz? – zapytał. A tamten odpowiedział: Jakżeż mogę /rozumieć/, jeśli mi nikt nie wyjaśni? I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim. A czytał ten urywek Pisma: Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemi. Proszę cię, o kim to Prorok mówi, o sobie czy o kimś innym? – zapytał Filipa dworzanin. A Filip wychodząc z tego /tekstu/ Pisma opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie. W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę: Oto woda – powiedział dworzanin – cóż przeszkadza, abym został ochrzczony? Odpowiedział Filip: Można, jeśli wierzysz z całego serca. Odparł mu: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, zeszli do wody. I ochrzcił go.

(Dz 8, 27‐38)

Czy zawsze rozumiem to, co czytam w Piśmie Świętym? Ojj… nie zawsze. Muszę się ratować przypisami, a czasem idę księdza zadręczać pytaniami. Jest jednak o wiele lepiej niż w czasach, gdy żyłam jakby obok Boga… Przez ciemny las zaczęło się wdzierać Światło 🙂

Teraz wiem, że to Duch Święty mnie prowadzi w zgłębianiu Biblii. Bez Jego pomocy byłabym głucha na Słowo Boże, tak jak bez udziału Ducha człowiek nie jest w stanie się modlić. Bóg przemawia przez Słowo, coraz więcej rozumiem i coraz częściej odnajduję konkretne wskazówki dla siebie.

Filip został posłany do dostojnika etiopskiego, który nie rozumiał, co czyta, ale miał otwarte serce. Dzięki temu przyjął radośnie Dobrą Nowinę, gdy mu Filip wszystko objaśnił. Otwarte sece – oto jeden z podstawowych wymogów do zrozumienia Słowa!

Oczywiście zawsze można i trzeba nawet, w przypadku jakichś wątpliwości, poradzić się kogoś bardziej zaawansowanego od nas: księdza, teologa, kierownika duchowego, katechisty… Często wspólne rozważanie Słowa z braćmi pomaga otworzyć oczy!

O tym, że nawet przebywanie blisko Jezusa przez parę lat, nie daje w pełni poznania, możemy przeczytać w Ewangelii:

Na to On rzekł do nich: „O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!  Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?” I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: „Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?”

(Łk 24, 25‐27.30‐32)

Więc śmiało można powiedzieć za św. Pawłem: „Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś zobaczymy twarzą w twarz: Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.” (1Kor 13, 12)