To mówi Pan Bóg: Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.
Iz 55,10-11
Bóg nie zostawił mnie bezradną. Mam Słowo, które wysłuchane i przyjęte, przynosi owoc stukrotny, ba, tysiąckrotny :))
A ja odpowiadam :
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie
Mt 6,7-15
Perły Słowa
O tak! To jeden z moich ulubionych fragmentów z Izajasza. Podobnie jak słowa Jezusa z Ewangelii, że nikt nie nie zapala światła i nie stawia pod korcem. Przywołuję sobie te czytania w momentach, kiedy skrada się do mnie pokusa myślenia, że to wszystko nie ma sensu, że jestem fatalnym świadkiem, fatalnym narzędziem, że lepiej mi było „w Egipcie”…
Całe szczęście, takie pokusy mam coraz rzadziej, bo Pan utwierdza mnie w przekonaniu, że naprawdę zawołał mnie po imieniu i że czeka na plon z ziarna Słowa, które we mnie zasiał i sieje nadal. Obym była ziemią, żyzną ziemią!
W neo często mówimy, że człowiek coś tam sobie może kombinować, ale Bóg wie lepiej i w końcu jest tak, jak On chce.
Kiedy się poddaję woli Pana, przychodzą Pokój i siły, żeby tę wolę pełnić.
Dziękuję, Mirello 🙂
Mnie tajemnica Słowa dotyka też „kosmicznie”. Wyobrażam sobie jak Bóg tworzy Słowem całe wszechświaty! Wymiar osobisty jest też pełen nadziei, bo jego Słowo może tworzyć nas żyjących i pełnych radości!