Z wielką niecierpliwością czekam na kazania niedzielne. Lubię, kiedy kazania, pełne emocji i pasji, głosi nasz młody wikary. Ksiądz proboszcz mówi rzeczowo i często nawiązuje do codziennego życia. Ksiądz doktor mówi bardzo krótko, wręcz lakonicznie. Księdza profesora kazania są niczym wykłady i często przekazuje w nich ogromną wiedzę teologiczną.

Dzisiejsze kazanie ksiądz profesor zaczął od opowieści o Jerzym Nowosielskim, polskim malarzu,rysowniku, scenografie, filozofie i teologu prawosławnym. Przypomniał, że jest uważany za jednego z najwybitniejszych współczesnych pisarzy ikon. Wspomniał, że być może najpiękniejszym miejscem pełnym ikon Nowosielskiego, jest kościół Ducha Świętego w Tychach. Być może paradoksalnie dla katolików , główną ikoną w kościele jest ikona Matki Bożej. „Prawosławie nie uznaje osobowego przedstawiania trzeciej osoby Trójcy Świętej…w jakiś sposób Duch Święty najbardziej obecny jest w ikonie Matki Boskiej, bo Matka Boska była jego nosicielką…Objawił się On jako działanie, nie Osoba” (J.Nowosielski „Wielcy malarze.Ich życie, inspiracje i dzieło” s.20)

Współpraca Maryi z Duchem Świętym uwidacznia się podczas zwiastowania. Dlatego Maryja, słucha i przyjmuje Ducha Świętego, by za Jego sprawą Syn Boży przyjął ciało z jej ciała.

Następnym objawieniem Ducha Świętego jest moment spotkania Maryi z Elżbietą. „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk 1,43). Duch Święty, który wypełnił swoją istotą Marię, otwiera oczy Elżbiecie, która mogła jako kobieta rozpoznać odmienny stan swojej krewnej, ale nie mogła wiedzieć sama z siebie, że Maryja nosi w łonie Boga.

Wielu z nas powtarza, że właściwie nie zna Ducha Świętego, kompletnie zapominając o swoim chrzcie, kiedy to Duch Święty oczyszcza z grzechu pierworodnego. No ale to było dawno:) Natomiast codziennie, Eucharystia, w której uobecnia się ofiara Krzyża, jest miejscem obecności Ducha Świętego. W liturgii posługuje się kapłan epiklezą, modlitwą błagalną, aby Duch Święty zstąpił na dary ofiarne i przemienił je w ciało i krew Chrystusa dla duchowego pożytku tych, którzy je przyjmują.

Dzień Pięćdziesiątnicy był objawieniem Ducha Świętego, który uzdalnia i uświęca. Należy pamiętać, że po śmierci Jezusa, uczniowie w przerażeniu i strachu ukrywali się. Ludzie pełni obaw, wychodzą z ukrycia i zaczynają głosić Dobrą Nowinę. Święty Piotr, prosty rybak, po zdradzie Jezusa,  wraz z pozostałymi apostołami, staje w szranki w wykształconymi arcykapłanami : „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi – odpowiedział Piotr i Apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni” (Dz 5, 29-32)

Duch Święty umacnia w nas obraz dziecka Bożego, dając nam swe dary…mądrości, rozumu, rady, męstwa, umiejętności i bojaźni Bożej. Siedmiu darom odpowiadają w Biblii owoce Ducha: „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” (Ga 5,22). Na marginesie, rachunek sumienia w kontekście wskazanych owoców staje się niezwykle głęboki.

Duch Święty jest w naszym życiu. Nie zamykajmy naszych serc i umysłów na Jego natchnienia i dary.