Pustynia Judzka rozciąga się na północny wschód od Jerozolimy w kierunku Morza Martwego. Jest to obszar górzysty, teren skalisty o pow. około 1200 km2. Teren ten zamieszkują nieliczni już Beduini, prowadzący nadal koczowniczy tryb życia, a ich pojedyncze już siedziby można spotkać przy szlakach komunikacyjnych.

Pustynia Judzka w czasach biblijnych była ulubionym miejscem ludzi szukających Boga. Tutaj osiedlali się liczni pustelnicy, skupieni wokół powstających monastyrów.

Na tej pustyni, przy drodze między Jerozolimą a Jerychem, znajduje się punkt widokowy, z którego rozciąga się wspaniała panorama na wąwóz Wadi al-Qelt i w dole, na zawieszony na wapiennych skałach klasztor św. Jerzego Koziby z IV/V wieku. Klasztor nadal jest zamieszkały przez pustelników – prawosławnych mnichów.

Na Pustyni Judzkiej, w Qumran  odkryto ruiny starożytnej osady wspólnoty esseńczyków , położonej w odległości 1 km od brzegu Morza Martwego, gdzie w 1947 roku, w 14 grotach odnaleziono rękopisy tzw. zwoje z Qumran, datowane na okres od II wieku p.n.e. do I wieku n.e. Zawierają one teksty biblijne – całe księgi lub ustępy Starego Testamentu oraz teksty zawierające różne informacje i wskazówki związane ze wspólnotą tutaj zamieszkującą. Odnalezienie w Qumran tych rękopisów, uważane jest za jedno z największych odkryć archeologicznych XX wieku.

Do dzisiaj zachowało się tutaj wiele zabytków, sięgających okresu rzymskiego…

Na Pustyni Judzkiej miało miejsce wiele wydarzeń opisanych w Starym i Nowym Testamencie. Z tymi miejscami łączą się między innymi osoby Króla Dawida, proroka Eliasza, św. Joachima i tutaj swoja działalność prowadził Jan Chrzciciel. Na tej pustyni Pan Jezus pościł 40 dni i był kuszony przez diabła; była ona świadkiem wielu wydarzeń z Jego życia.

Kuszenie Pana Jezusa wg. Ewangelii św. Mateusza (Mt 4, 1-11): Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem.  Lecz on mu odparł: Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.  Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni  i rzekł Mu: Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, jest przecież napisane: Aniołom swoim rozkaże o tobie, a na rękach nosić cię będą byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień.  Odrzekł mu Jezus: Ale jest napisane także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego. Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon. Na to odrzekł mu Jezus: Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz. Wtedy opuścił Go diabeł, a oto aniołowie przystąpili i usługiwali Mu.

Pustynia Judzka to piękny zakątek ziemskiej ojczyzny Pana Jezusa. Ma w sobie tajemniczość, przeniknięta jest ciszą, w której może wydawać się, że przemawia do nas Bóg… Pobyt tam w czasie zachodu słońca to pełne wrażeń i wręcz mistyczne przeżycie…