Bo Pan na nowo będzie się cieszył ze świadczenia ci dobrodziejstw, jak cieszył się wyświadczając je twoim przodkom,  jeśli będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, przestrzegając jego poleceń i postanowień zapisanych w księdze tego Prawa; jeśli wrócisz do Pana, Boga swego, z całego swego serca i z całej swej duszy.
Polecenie to bowiem, które ja ci dzisiaj daję, nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem. Nie jest w niebiosach, by można było powiedzieć: „Któż dla nas wstąpi do nieba i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je”. I nie jest za morzem, aby można było powiedzieć: „Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je”. Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić.

(Pwt 30, 9b‐14)

Fragment ten pochodzi z mowy Mojżesza w Moabie, kiedy przekazywał Izraelitom słowa Pana. Oczywiście przekaz ten jest aktualny i dziś. Inne okoliczności, czasy, ludzie… Prawo Boże jednak jest uniwersalne zawsze i wszędzie. Na nas również czyha wiele pokus, może nawet bardziej podstępnych niż kiedyś, by nie być wiernym Dekalogowi.

Prawo Pańskie często wydaje się ludziom zbyt surowe, nie do wypełnienia w całej rozciągłości. Stąd pokusa, żeby je „dostosować do dzisiejszych czasów”. Nie tędy droga!!! Jeśli się prawdziwie kocha Boga, to serce z łatwością odnajduje ten depozyt w nim złożony, jakim jest Przymierze, teraz Nowe i Wieczne. Wtedy nic nie jest niemożliwe, a trwanie w Panu i wierność przykazaniom staje się radosną oczywistością. „W twych ustach”… Miejmy odwagę głosić Słowo Boże, ale sami je wypełniajmy:)

Osobiście do mnie przemawiają słowa „nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem”. Subiektywnie odnoszę to nie tylko do wierności Słowu, ale do wyzwań życia codziennego. Bo jestem słaba, wszyscy tak naprawdę jesteśmy słabi bez pomocy Najwyższego. Chcę jednak ufać i mówić za św. Pawłem: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia.” (Flp4,13) Bóg zaś naprawdę chce nas obdarowywać 🙂