Dobrze napisałeś, Tomaszu, dziękuję. Poukładałam to sobie w sercu i nie będę już tak drżeć o przyszły los znanych mi ateistów, postępujących w duchu etyki zgodnej z Dekalogiem. Co oczywiście nie oznacza, że nie będę dokładać starań, aby poznali Pana! Jednak nic na siłę.

Z drugiej strony myślę, że gorszy będzie los tych, którzy wierzą w istnienie Boga, a świadomie Mu się sprzeciwiają na całej linii, czynią zło, żyją w buncie i jeszcze są z tego dumni – od losu ateistów, którzy wybierając nienawiść, nie wiedzą, Komu tak naprawdę mówią „Nie!”.
To tylko takie moje gdybanie. Pan osądzi…