Istnieje trzecie zrozumienie. Kiedy działanie Boga jest realne,a nie tylko mu przypisane? Na przykład czujemy ciepło na modlitwie i stajemy się zdrowi. Czy na pewno Bóg to czyni? Czasem pojawia się rozwiązanie bardzo trudnej sytuacji i problem, czy na pewno dał to Pan, a może przypadek? Rozumiem takie problemy, bo sam je miałem. Ale są chwile „obiektywizacji”, kiedy działanie Pana jest już namacalnie realne. Przypuszczam, że Pan nie daje łatwo takich doświadczeń, bo one rodzą odpowiedzialność! Widzieć jasno działającego Boga i NIE NAWRÓCIĆ się to straszne. Jezus mówił o miastach, gdzie czynił cuda, że będą miały ciężej niż Sodoma i Gomora, bo je widziały i pozostały w grzechu.
Miałem kiedyś duże problemy i spotkałem się z babcią, która o nich nie miała pojęcia. Nagle babcia, po raz pierwszy w życiu opowiada mi wizję o mnie jaką dostała od Pana! Wizję rozwiązującą dylemat jaki miałem. Poszedłem za nią i całe moje życie z tego wynikło. Dobre życie. Apostołowie też mieli moment wielkiej jasności. Co czuł Tomasz, mój patron, widząc Zmartwychwstałego? Pewność! Pan mój i Bóg mój. Bez wahania.Zawsze będzie nam towarzyszyć niepewność jaka jest przyczyna tego co się dzieje. Ale od Pana zależy więcej niż myślimy! Nie zdejmuje to odpowiedzialności z ludzi, bo ich działania też nas dotykają…