Kocham muzykę i nie mogę dziś przejść obojętnie obok świętej Cecylii. Ta święta jest patronką chórzystów, lutników, muzyków, organistów, poetów i śpiewaków.

Muzycznie hołd świętej Cecylii oddawało wielu kompozytorów. Mnie zachwycił utwór Henry Purcella „Oda do świętej Cecylii” („Hail, Bright Cecilia”) skomponowany w 1692 roku do wiersza irlandzkiego poety i teologa Nicholasa Brady.  Coroczna celebracja świętej Cecylii odbywała się od roku 1683 w ramach działalności Musical Society of London, która to organizacja skupiała muzyków i miłośników muzyki.

Utwór przeznaczony dla solistów, 6-głosowego chóru i orkiestry, bogato wyposażonej w instrumenty dęte.

Piękny wiersz inspirowany utworem Purcella, pod tym samym tytułem, napisał Wojciech Wencel

Płyną sekundy i płyną godziny
muzyka niebios w opactwie ustaje
to co raz było doprawdy nie minie
ale powrotem wieczystym się stanie
po wieku formy i wieku żelaza
wszystko więc w płynnych sestynach powraca

 

wieża kościoła ze snu chce się zbudzić
i oto wznosi ją łaska istnienia
wracają w pył obrócone marmury
ściany i krzyże witraże i Księga
w gorzkim powietrzu późnego baroku
piętrzy się jakiś przedziwny niepokój

 

wosk cyzeluje kaskady obrusów
ławki wracają na dawne swe miejsce
słychać już głośne dudnienie po bruku
wzdychają krypty tężeją kobierce
kościół się ludźmi wypełnia pomału
muzyka zamknie im usta jak całun