Kościół katolicki w Meksyku jest najliczniejszym wyznaniem religijnym. Obecnie liczba katolików wynosi około 85% społeczeństwa, którzy tak jak my, przygotowują się od początku grudnia do świętowania Bożego Narodzenia. Święta w wielu aspektach przypominają te w Polsce, z tą różnicą, że przygrzewa słońce, kwitną kwiaty, temperatura powietrza waha się w granicach 25 do 30 stopni C, a chrześcijańska tradycja splata się ze zwyczajami prekolumbijskich ludów.

Misjonarze połączyli Boże Narodzenie z przypadającym w tym samym okresie roku azteckim świętem narodzin boga wojny  Huitzilopochtli. Aztekowie mieli wówczas w zwyczaju zapraszać gości do swoich domów i częstować ich m.in. tzoatl, czyli słodyczami.

Za początek Świąt Bożonarodzeniowych przyjmuje się datę 12 grudnia – tego dnia obchodzona jest uroczystość Matki Boskiej z Guadalupe – patronki kraju. W dniach od 16 do 24 grudnia wspomina się wędrówkę Świętej Rodziny do Betlejem, zwane „Las Posadas”. Na dziewięć dni przed Wigilią, na wzór dziewięciu miesięcy błogosławionego stanu Maryi, organizowane są żywe szopki. Są one upamiętnieniem drogi przebytej przez Matkę Bożą i św. Józefa do Betlejem. Mieszkańcy danej dzielnicy spotykają się, aby wspólnie odegrać biblijną scenę poszukiwania noclegu przez Maryję i Józefa. Towarzyszące im osoby śpiewają kolędy i proszą o gościnę. Następnie w umówionym wcześniej domu, który przyjął zbłąkanych wędrowców, odbywa się uczta. Uroczystość kończy rozbijanie Pinaty.

Pinata to kolorowa papierowa lub gliniana kula, ozdobiona wstążkami i sreberkami, zawieszana zwykle pod sufitem, wypełniona słodyczami i suszonymi owocami. Kula symbolizuje szatana, kolce siedem grzechów głównych, a jej zniszczenie klęskę zła.  W czasie uroczystości najczęściej dzieci z zawiązanymi oczami  rozbijają pinatę, z której na uczestników wysypują się ukryte w niej słodycze.

Jedna z teorii zakłada jej prekolumbijskie pochodzenie. Starożytni Aztekowie, Majowie wytwarzali naczynia o charakterze sakralnym lub w kształcie posążków bóstw. Wypełnione np. ziarnem lub owocami były rozbijane w dniach świątecznych, a ich zawartość symbolizowała pomyślność czy łaski udzielane ludziom przez bogów. Historycy dowodzą, że w czasie obchodów urodzin Huitzilopochtli kapłani zawieszali gliniane naczynie na jednym ze świątynnych słupów. Garnek był przyozdobiony kolorowymi piórami i zawierał skarby, tj. ozdoby ze szlachetnych kamieni i suszone owoce. Rozbijano go kijem, a jego zawartość była składana w ofierze u stóp bóstwa.

23 grudnia odbywa się w mieście Oaxaca Noche de los Rabanos – Noc Rzodkiewek, której historia sięga XVI wieku, gdy Hiszpanie przywieźli rzodkiewki do Ameryki Łacińskiej. Na głównym placu miasta, na straganach wystawiane są wówczas w konkursie rzeźby wykonane z rzodkiewek a imprezie towarzyszą śpiewy, tańce oraz pokaz sztucznych ogni.

Odpowiednikiem naszej Pasterki jest tzw. „Msza Koguta” i wywodzi się z legendy, która opowiada o tym, że jedynym momentem kiedy kogut zapiał w nocy był moment urodzenia Chrystusa.

Kolejnym dniem celebracji jest 28 grudnia, czyli tzw. Święto Niewiniątek. Tradycja ta przyszła do Meksyku z Hiszpanii i upamiętnia dzieci, które król Herod kazał zabić, mając nadzieje, że dzięki temu nie spełni się przepowiednia o nadejściu Jezusa. Dziś święto pełni funkcję znanego nam Prima Aprilis.

Wigilia to świąteczna kolacja w rodzinnym gronie. Najczęściej serwowany jest pieczony indyk, tamales i poncz zrobiony z owoców guajaby, jabłek, trzciny cukrowej, suszonych śliwek, cynamonu i tequili.
W Meksyku bardzo ważne jest również święto Trzech Króli. Tego dnia dzieci dostają prezenty, a we wszystkich domach podaje się rosca de reyes – słodkie ciasto w formie kołacza ozdobione kandyzowanymi owocami. Zgodnie z tradycją, kto znajdzie w nim figurkę dziecka, ten zaprasza całą rodzinę do siebie na kolację w Dniu Świętej Matki z Candelarii – drugiego lutego.

Dla Meksykanów okres Bożego Narodzenia, tak jak inne święta, to przede wszystkim okazja do hucznej zabawy. Święta te zatraciły swój wyłącznie sakralny charakter, nabierając elementów rozrywkowych.

A to uliczne sceny biblijne, spotkane w jednym z miast Meksyku, w okresie świątecznym: